Kaç kez yemin edilir
Kaybettikten sonra ki kazanılan zaferler adına
En çabuk unuttuklarımız değil mi onlar
Hepimiz bir daha asla solmayacağım diyen bir orman
Ama sonbaharla gelir o kaçılmaz sonlar
Yamalı bir hayalle yürüme dikişler
Bir gün patlar elbet bitişler
Cennet özlemlerini arttırır
Cehennemde kor bir aleve sarılır donarsın
Yeşillikken öncesinde sararır
Ve sonrasında solarsın
Hayat ufak su akıntısı değil biz de kibrit çöpü
Delicesine sel içindeyiz gördüklerim kötü
Bundan ötürü bu melodilerin benden aldığı götürü
Elim ayağım sağlam ama duygularım kötürüm
Yürüdüm, yürüdüm yine baktım olmazlara vardım
Düşündüm düşündüm hissedebildiğim kadar vardım
Göz kapaklarım kapanır
Utanır, utanır çekilirim içime
Dilim gerceğe varırda tutamaz
Ben yine her gece çekilirim içime
Yürüdüm, yürüdüm yine baktım olmazlara vardım
Geceki sessiz bir dumanla boğulan hayallerle
İki elektrik direği arasındaki teller kadar sakin yağmur
Sakin ipli sanki gökyüzünde hakimim
Bu kukla meydanında çenesindeki ipi kesen sakinim
Anlamsızca sakinim
Ellerimden birer birer uçup giderken sahip olduğum kozlar
Kalem kağıt narkozum
Kalkar eski tozlar
Belli belirsiz anılar görürüm
Kalbin ritmi yavaşlar
Ya başlarsa yine olmadık anda savaşlar
Yanı başımda canavar görünmez başlar telaşlar
Şakırdayan bülbül gitse şelalemden dökülür taşlar
Elalemden alem sanki boş bakar aynalar
Bu günlerim ritimse eğer
Ben çaylak bir mc sözü
Kaçırmaktayım sürekli ritmi, yani evet bugünü
Hayatta bir ritimmiş meğer
Bu da çaylağın son sözü
Sade bugünü değil kaçırmışım dünümü
Yürüdüm, yürüdüm yine baktım olmazlara vardım
Düşündüm düşündüm hissedebildiğim kadar vardım
Göz kapaklarım kapanır
Utanır, utanır çekilirim içime
Dilim gerceğe varırda tutamaz
Ben yine her gece çekilirim içime
Yürüdüm, yürüdüm yine baktım olmazlara vardım
Yorum Gönder